ಕಾಜಾಣ, ಮಿಂಚಿಳ್ಳಿಯ ಹಿಂದೆ ಹೋದಾಗ ಕಂಡದ್ದು ಗೀಚಿದ್ದು

ಕಾಜಾಣ, ಮಿಂಚಿಳ್ಳಿಯ ಹಿಂದೆ ಹೋದಾಗ ಕಂಡದ್ದು ಗೀಚಿದ್ದು -
ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದದ್ದೆ ರೆಡಿಯಾಗಿ ಕಾಪಿಹೀರಿ ಹೊರಟದ್ದು ಸಮೀಪದಲ್ಲಿದ್ದ ರಾಗಿ ಹೊಲಕ್ಕೆ. ಕಾಜಾಣಗಳಗುಂಪೊಂದು ಕಂಬದ ಮುಳ್ಳುತಂತಿಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಬೇಟೆಗಾಗಿ ಹೊಂಚುಹಾಕುತ್ತಿತ್ತು. ಒಂದಂತೂ ಚಂಗನೆ ಹಾರಿ ಚಿಟ್ಟೆಯನ್ನು ಹಿಡಿದೇ ಬಿಟ್ಟಿತು. ಸ್ಚಲ್ಪ ದೂರದಲ್ಲಿ ಕೂತು ನುಂಗಿದ ನಂತರ ಗುಂಪಿನಬಳಿ ಬಂದದ್ದೆ ಕಿಚ ಪಿಚ ಕಿಚ ಪಿಚ ಗಲಾಟೆ, ಅಲ್ಲೆ ಅವುಗಳ ಮಧ್ಯೆಯೇ ಏನೋ ಕಿರಿ ಕಿರಿ, ವೈಮನಸ್ಸೆನೋ, ಒಂದರನೊಂದು ಬೈದಂತೆ, ಅಲ್ಲೆ ಏನೋ ಅದರಬಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ವಾದವಿವಾದಗಳು, ಅದರ ಮಧ್ಯೆ ನನ್ನಿರುವಿಕೆಗೆ ಕ್ಯಾರೆ ಎನ್ನುವಷ್ಟು ಗಮನವೂ ಇಲ್ಲ (ಇಲ್ಲವಿದ್ದಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ಕಂಡಂತೆ ತುಸು ದೂರ ಹಾರಿಹೋಗುವ ಹಕ್ಕಿ ಅದು). ನನಗಂತು ಅಲ್ಲೇನೋ ಅವುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಬಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯವಿದೆ ಅಷ್ಟೆಂಬುದು ಮಾತ್ರ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿದೆ ಹೊರತು ಅವು ಏನು ಮಾತಾಡುತ್ತಿವೆ ತಿಳಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ, ತಿಳಿಯಲು ಆಸೆ, ಕಾತುರ ಆದರೆ ಅಸಹಾಯಕತೆ. ಸ್ವಲ್ಪಸಮಯದನಂತರ ಆಗುಂಪಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಹಕ್ಕಿಗಳು ತಮ್ಮಪಾಡಿಗೆ ಏನೋ ಒಂದು ಒಪ್ಪಂದಮಾಡಿಕೊಂಡಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನಾಗಿ ವಿಭಾಗವಾಗಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕಂಬಗಳ ಮೇಲೆ ಬೇಟೆಗಾಗಿ ಕುಳಿತು ಸುಮ್ಮನಾದವು. ಹಾಗೆ ಆಗುಂಪಿನಿಂದ ಹಾರಿದ ಒಂದು ಹಕ್ಕಿಯನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸ ಹೋದದ್ದೇ ಆ ಹೊಲಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಸರ್ವೇತೋಪಿನತ್ತ ! ಆ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಬೇರೆ ಯಾವ ಹಕ್ಕಿ ಹೋಗಬೇಕಾದರೂ ಎರಡೆರಡು ಗುಂಡಿಗೆಬೇಕು, ಕಾರಣ ಆಜಾಗ ಗಿಡುಗಗಳ ಅಡ್ಡೆ! ಹೆಚ್ಚುಕಡಿಮೆ ಯಾಮಾರಿದರೆ ಯಾವುದಾದರೊಂದರ ಬೆಳಗ್ಗಿನ ತಿಂಡಿಯಾಗಿಬೆಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ! ಗಿಡುಗಗಳಿಗೇ ಚಳ್ಳೆಹಣ್ಣು ತಿನ್ನಿಸುವ ಕಾಗೆ, ಕಾಜಾಣಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಈರೀತಿ ದುಸ್ಸಾಹಸ ಯೋಗ್ಯ.... ನಾಹೋದದ್ದೆ ಕೆಳಗೆ ಸಣ್ಣಕಂಬದ ಮೇಲೆ ಕಾಜಾಣ, ಮೇಲೆ ಮರದ ಟೊಂಗೆಯಲ್ಲಿ ಭಾರಿಗಾತ್ರದ ಚುಕ್ಕೆ ಗಿಡುಗ! ಆದಿನ ಸಾರ್ಥಕ.... ಸರಿ ಒಳ್ಳೆಯ ವೀಕ್ಷಣೆಯಾಯಿತೆಂದು ಹಿಂದಿರುಗಿಬರುವಾಗ ಕಂಡದ್ದೆ ಮಿಂಚುಳ್ಳಿ - ಅಲ್ಲಿಗೆ ತಕ್ಷಣ ನೆನಪಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದು ಗೆಜ್ಜೆನಾದ ಸಿನೆಮಾದ ಅದ್ಭುತ ಹಾಡು -
"ಮಳ್ಳಿ ಮಳ್ಳಿ ಮಿಂಚುಳ್ಳಿ
ಜಾಣ ಜಾಣ ಕಾಜಾಣ
ಪೂರ್ವ ಪೂರ ಕೆಂಪಾಯ್ತು
ಗಾಳಿ ಗಂಧ ತಂಪಾಯ್ತು
ದಿನವಿಡಿ ಇದೆತರಾ
ಇದ್ದರೆಷ್ಟು ಚೆನ್ನ ಚೆನ್ನ
ಏಳಿ ಏಳಿ ಎಲ್ಲ
ಈ ಭೂಮಿಗಾಯ್ತು ಮೆಲ್ಲ
ಆ ದಿನಾಕರನ ಉದಯ
ದಿವಾಕರನ ಉದಯ" ...........

ಅಲ್ಲೊಂದು ಎರಡು ಗಂಟೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ಕಳೆದುಹೋಯಿತು ಮಿಂಚುಳ್ಳಿಯ ಚಟುವಟಿಕೆ ನೋಡುತ್ತಾ...... ಮುಂದೆ  ಮಿಂಚುಳ್ಳಿಯಿಂದ ಸ್ವಾರಸ್ಯ ಕಾದಿತ್ತು ... ಒಂದೆರಡು ದಿನದಲ್ಲಿ ಬರೆಯುವೆ.....